In de rubriek Trots op vragen wij mensen die werkzaam zijn in het domein van de Jeugdhulp waar zij trots op zijn. In deze editie vroegen we Manon Pruim, mede-projecttrekker van de pilot JIM aanpak in de gemeente Groningen.
JIM staat voor ‘Jouw Ingebrachte Mentor’. Binnen de aanpak kiezen jongeren een mentor uit hun sociale netwerk. De JIM functioneert als vertrouwenspersoon en steunfiguur voor de jongere en als adviseur voor ouders en hulpverleners. Het verschil tussen JIM en maatjesprojecten is dat de jongere bij de JIM-aanpak zelf een mentor kiest die uit het directe sociale netwerk komt en deze dus ook goed kent.
In september 2018 ben ik begonnen als Beleidsadviseur Jeugdhulp bij de gemeente Groningen. Mijn eerste ‘klus’ was het organiseren van een Theatervoorstelling JIM. Ik had nog niet eerder van de JIM-aanpak gehoord en was, eerlijk gezegd, best cynisch. Volledig onterecht kan ik nu wel stellen. In het afgelopen jaar heb ik namelijk gezien dat het wel werkt en dat het wel degelijk bijdraagt in de hulpverlening aan jongeren.
Na de Theatervoorstelling, die eind november 2018 plaatsvond, ben ik samen met collega’s van Stichting WIJ in gesprek gegaan over hoe we handen en voeten zouden kunnen geven aan een pilot. Vanuit WIJ is Joyce Bosman als projectleider naar voren geschoven en samen met haar en Els Bijman van Stichting JIM is een pilotplan opgesteld. We hebben ervoor gekozen eerst op beperkte schaal binnen een strak kader in te starten om ervaring op te doen, te leren en de resultaten en de effecten in kaart te brengen. De pilotfase richtte zich op de groep jongeren waarbij een uithuisplaatsing dreigde en de groep thuiszitters, leerplichtige jongeren die niet (meer) naar school gaan. We hebben hierbij ook collega’s van Leerplichtzaken, het onderwijs en de Gecertificeerde Instellingen betrokken omdat zij in hun werk te maken zouden krijgen met door WIJ ingezette JIM-ers. In september 2019 is de pilot gestart. In de periode tot mei 2020 zijn er 15 JIM-ers ingezet. Daar zitten parels bij.
Bijvoorbeeld de jongere die een zijn opa als JIM uitkoos. Met hem heeft hij van jongs af aan een goede band. Opa kan en mag hem aanspreken op gedrag waardoor hij verder af zou glijden. Van opa pikt hij dat. Opa sprak uit dat hij zijn kleinzoon nooit zou laten vallen, wat er ook zou gebeuren. Dat greep de jongere aan en zorgde ervoor dat hij eerder bij opa aanklopte als dingen anders liepen en hij dreigde verkeerde keuzes te maken. De jongere gaat nu eerder te rade gaat bij opa en de hulpverlener zit nu meer in een monitorende dan uitvoerende rol in deze casus en dat is een hele verandering, een positieve verandering.
Ik ben erg trots op waar we nu staan in de aanpak. Vooral op de WIJ medewerkers die het aandurven om op een hele nieuwe manier te gaan werken. Het werken met een JIM vraagt een andere houding en nieuwe vaardigheden van professionals. Allereerst vraagt het om een bescheiden houding over de eigen inbreng en erkenning dat de informele mentor, de jongere en gezinsleden beter kent. Dat hij als geen ander weet wat niet werkt, wat al is geprobeerd en vooral waar de mogelijkheid ligt om tot verandering te komen. Het werken met een JIM vraagt ook om het af kunnen en durven wijken van eigen normen en waarden. Dit vraagt een ware kanteling in het denken en doen van professionals.
En ik ben er trots op dat in gedurende de Coronaperiode waarop de WIJ medewerkers geen fysiek contact mochten hebben met de jongeren, de JIM-er een uitkomst bleek. Hij/ zij hield een oogje in het zeil waardoor de continuïteit van de begeleiding aan jongeren werd gewaarborgd.
We zijn nu in de fase van het borgen van de aanpak gekomen. We doen dit door drie WIJ medewerkers de train-de-trainer training te laten volgen. Zij gaan vervolgens hun collega’s binnen WIJ trainen. Daarnaast gaan we met Stichting JIM kijken hoe we beter zicht krijgen op de financiële resultaten van de inzet van de JIM-aanpak. We zien dat we in casussen uithuisplaatsen op inzet van hulpverlening hebben voorkomen, maar het is lastig uit te rekenen wat je voorkomt. Hoe maak je dat meetbaar en inzichtelijk.
Kortom, ik ben blij dat ik in deze rubriek mag vertellen over onze parel in de gemeente Groningen omdat ik vind dat de JIM-aanpak om een uitrol in de hele provincie vraagt!